ஆளும் வளரணும் அறிவும் வளரணும்

"ஆளும் வளரணும், அறிவும் வளரணும்

அதுதாண்டா வளர்ச்சி"

  'ஆத்மா என ஒன்றுண்டு, அது அழிவற்றது' என்று கீதையில் பகவான் கண்ணன் சொன்னார் என்பது வைணவர்களின் கூற்று;  ஆனால்,  எல்லா நூல்களும் மனிதரின் படைப்பே. இயற்றியவரின் பெயர் தெரியாமற் போகவே, முக்கிய பாத்திரமாகிய கிருஷ்ணனே ஆசிரியர் எனத் தவறாகவோ வேண்டுமென்றோ பரப்பப்பட்டுள்ளது; அல்லது அப்பெயர் தாங்கிய யாரோ ஒருவர் அதை இயற்றியிருக்க, காலப்போக்கில், பகவானே போதித்தான் என்று நம்பப்பட்டிருக்கலாம்; இறையனார் என்னும் புலவர் பாடிய 'கொங்குதேர் வாழ்க்கை'யை இறைவன் பாடித் தருமிக்குத் தந்ததாய்த் திருவிளையாடல் கதை கட்டப்பட்டதல்லவா?

  ஆத்மா பற்றிய கருத்துகள் கீதையில் புதியனவாய்க் கூறப்படவில்லை; அவை பழங்காலத்தில் பல நாடுகளில் பரவலாய்  நம்பப்பட்டவைதான்.

 கிரேக்க அறிஞர்கள் சாக்ரட்டீஸ், ப்ளேட்டோ, ரோமானியப் பிரபல  வழக்குரைஞர் சிசரோ முதலியோர் அக்கருத்துகளைப் பரப்பிய சிலர்.

  இறந்தோரின் ஆத்மாக்கள் பூமிக்கடியில் தொடர்ந்து வாழ்வதாய் நம்பிய ரோமானியர் அவற்றை வழிபடவும் செய்தனர். செத்தவர் தெய்வமாகிறார்  என்பது இந்துக்களுக்கு மட்டுமே உள்ள நம்பிக்கையன்று;  இறப்புக்குப் பின்னும் வாழ்வுண்டு என்று நம்பித்தான் எகிப்தியர் பிணங்களைப் பத்திரப்படுத்தினர்.

  'ஒருவர் இறுதி மூச்சை விடுகையில், உயிர் பிரிகிறது, பின்னர் உடல் அழிகிறது; ஆயினும், கனவுகளில் அவ்வப்போது வருகிறாரே! செயல்படுகிறாரே! யோசனை சொல்கிறாரே! ஆகவே அவர் எங்கோ வாழ்கிறார், ஆத்மா வடிவில்; எனவே ஆத்மா அழிவற்றது' இதுவே தொல்கால மாந்தரது சிந்தனையின் விளைவு.

 ஆத்மா குறித்த கருத்துகளைப் பழங்கால அறிஞர் சிலர் எதிர்த்தும் உள்ளனர்; ஆத்மா அழியக்கூடியதுதான் என்று கூறியவர்களுள் முக்கியமானவர்கள் கிரேக்க அறிஞர் எப்பிக்கியூரஸ் (பொ.யு.மு. 341 -270), ரோமானிய மாவீரர் ஜூலியஸ் சீசர் (101-44), லத்தீன் எழுத்தாளர் லுக்ரியஸ் (99-55).

  சாவுக்குப் பின்பு ஆத்மா கடவுளோடு ஒன்றிவிடும் என்று கருதியோரும் இருந்தனர்; ரோமானிய எழுத்தாளர் செனேக்கா (பொ.யு. 4 - 65) இக்கொள்கையினர்.

  உயிர் ஓர் உடலிலிருந்து வேறு  உடம்பில் புகும் என்ற நம்பிக்கை (கூடு விட்டுக் கூடு பாய்தல்) எகிப்தில் நிலவிற்று. இதைக் கிரேக்கத்தில் பரப்புரை செய்தவர் கணித மேதை பித்தகோரஸ் (பொ.யு.மு. 6 ஆம்  நூ.) ஆங்கிலத்தில்  இது மெட்டம்சைக்கோசிஸ் (metempsychosis) எனப்படுகிறது; (இரு கிரேக்க சொற்களின் கூட்டு: meta - மாற்றம்; psucke -உயிர்).

   'எல்லாம் விதிப்படி நடக்கும்' என்னும் தலைவிதித் தத்துவம் கிரேக்கத்தில் ஆழமாய் வேரூன்றியிருந்தது; அதை அவர்கள் மொய்ரா (moira) என்றனர்.

   காற்று முதலான இயற்கையாற்றல்கள், விண்மீன், கோள், விலங்கு,  பறவை, மரம், மட்டை என சகட்டுமேனிக்கு, வரையறை எதுவுமில்லாமல், கண்டது காணாததையெல்லாம் வழிபட்டனர், எகிப்தியர், கிரேக்கர், ரோமானியர்,  ஆப்ரிக்கர் உள்ளிட்ட தொல்மாந்தர். நல்ல நாள், கெட்ட நாள், சகுனம், பூசாரி, மந்திரம், சடங்கு முதலியவையும் உலக முழுதும் பரவி இருந்தவையே.

  4000 ஆண்டுக்குமுன்பு, கோள்களையும் ராசிகளையும் நோக்கி அவற்றுக்குப் பெயரிட்டவர்கள் சுமேரியர்கள்;  கிரகணங்களை முன்கூட்டி அறிவிக்கும் அளவுக்கு வானூலில் தேர்ச்சி பெற்றிருந்த அவர்கள் உலகுக்கு அளித்த கொடை மணி, நிமிடம், நொடி ஆகிய காலக் கணக்குகள். கோள்களில் கடவுள்கள் உறைவதாய் அவர்கள் நம்பினார்கள்; ஒரு குழந்தை பிறக்கிற நேரத்தில் கோள்கள் இருக்கிற இடத்துக்கு ஏற்பவும் விண்மீனைப் பொருத்தும் அந்தக் குழவியின் வாழ்க்கைப் போக்கு நிர்ணயிக்கப்படுவதாய்  எண்ணி அவர்கள் தோற்றுவித்ததுதான் சோதிடம்.

  பழங்கால மக்கள், பின்னாளில், பெரும்பாலும் கிறித்துவத்தையோ  இசுலாத்தையோ தழுவி விட்டமையால், அவர்களின் முந்தைய மடக் கருத்துகளும் பழக்க வழக்கங்களும் பெரிதும் ஒழிந்தன; கண்கண்ட கடவுள்கள் என அவர்கள் போற்றி வழிபட்டவையெல்லாம் கண்காணாமற் போயின அல்லது காட்சிப் பொருள் ஆயின.

  ஒரு காலத்தில் மெய் என்று நம்பப்பட்டவை, அறிவியல் கண்டுபிடிப்புகளால், கற்பனை எனத் தெரிய வரும்போது, நாம் நம் மூளையை இறுகக் கப்பிக்கொண்டிருந்த தவறான கருத்துகளைக் கைகழுவவேண்டும்; இல்லாவிடில்,  ஆள் மட்டுமே வளர்ந்ததாகும்.

                                "கலை உரைத்த கற்பனையை நிலையெனக் கொண்டாடும்

                                  கண்மூடி வழக்க மெல்லாம் மண்மூடிப் போக!"

                                                                                              -- ராமலிங்கர்.

       

                                                         --------------------------------------.

 (படம் உதவி - இணையம்)