பழந்தமிழ் என்பது பெருஞ்சொத்து

நூல்களிலிருந்து - 9

 1994-2014 காலக்கட்டத்தில்,  'காலச்சுவடு'  பிரசுரித்திருந்த 29 கட்டுரை அடங்கிய நூல்,  'தமிழ் நவீன மயமாக்கல்'  என்னுந் தலைப்புடன்,  டிசம்பர் 2014-இல் வெளியாகியிருக்கிறது.

  28-ஆம் கட்டுரை ஜார்ஜ் எல். ஹார்ட் என்பவரைக் கனடா வாழ் எழுத்தாளர்  அ. முத்துலிங்கம் எடுத்த பேட்டி. (2005)

ஜார்ஜ் எல். ஹார்ட்

  அந்த அமெரிக்கர்,  கலிபோர்னியா பல்கலைக்கழகத்தில் தமிழ்ப்  பேராசிரியராய்ப் பணியாற்றியவர். பழந்தமிழ் இலக்கியங்களை ஆங்கிலத்தில் பெயர்த்தவர்.

  1. The  Poems  of Ancient  Tamil --1975;

 2 -- The  Poems of Tamil Anthologies  -  1979;

  3 --The Forest Book of the Ramayana of Kampan -1988;

  4 -- The Four  Hundred Songs of War  and  Wisdom - 1999.

  இந்திய அரசின் பத்மஶ்ரீ பெற்ற அவரது செவ்வியிலிருந்து சில  பகுதிகளைப் பகிர்கிறேன். 

 கட்டுரையின் தலைப்பு:

   பழந்தமிழ் என்பது பெருஞ்சொத்து

 கிட்டத்தட்ட 3500 ஆண்டுக்கு முன்பு பாரசிகத்திலிருந்து இந்தியாவுக்குக் குடிபெயர்ந்த இந்தோ - ஐரோப்பிய மொழி பேசிய ஓர் இனந்தான் ரிக் வேதத்தை இயற்றியது;  இந்தியாவில் பலர்,  ஆரியரின் வருகை அப்படியல்ல என்று வாதாடினாலும், மொழியியல் ஒப்பீடுகளின் மூலம், ரிக் வேதத்தைப் பாடியவர்கள் இந்தியாவில் தோன்றியவர்கள் அல்ல என்பதை நூறு சத விகிதம் நிரூபிக்க முடியும். வேறு இந்தோ- ஐரோப்பிய மொழி பேசிய ஆதி நாகரிகங்களை,  கிட்டத்தட்ட வேத காலத்து மக்களுடைய மொழிபோல ஒன்றைப் பேசிய ஈரானிய நாகரிகம் உட்பட, ஆராய்வோமானால், நாம் வர்ணம் என்றும் சாதி என்றும் ஒன்றைக் காண முடியாது;  ரிக் வேதத்தில்கூட சூத்திரர் என்ற வார்த்தை ஒன்றிரண்டு இடங்களில் மட்டுமே வருகிறது;  நாளாவட்டத்தில் நான்கு வர்ணங்களென்பது ஸ்திரமானது;  ஐந்தாவதாய்ப் பஞ்சமரும் சேர்த்துக்கொள்ளப்பட்டது.

  சங்க இலக்கியங்களில் சாதிப் பிரிவுகளின் நிலைமை துலக்கமாய்க் காட்டப்பட்டிருக்கிறது; அடிமட்ட தலித் இனத்தினரிடையே பல்வேறு பிரிவுகள், இன்றுபோல், அன்றும் இருந்திருக்கின்றன;  இவற்றை வைத்துக்கொண்டு பார்க்கும்போது சாதிப் பாகுபாடு ஆரியர்களால் திணிக்கப்பட்டது என்றோ ஓர் ஆரிய அமைப்பின் மூலம் உருவானது என்றோ எண்ண இடமில்லை;  ஆதி ஆரியர்களுக்கு இடையில் அப்படியான  ஓர் அமைப்பும் இருந்தது கிடையாது. என் எண்ணம் என்னவென்றால்,  சாதி என்பது ஆதியிலிருந்த ஒரு தென்னாசிய வாழ்வுமுறை,  நேப்பாளத்திலிருந்து இலங்கைவரை. ஆரியர்களுடைய வருகைக்குப் பிறகு  வர்ண வேறுபாடு படிப்படியாய் வளர்ந்ததற்குக் காரணம் அவர்கள் வந்தபோது ஏற்கெனவே அங்கே  கண்ட சாதி வழக்கங்கள்தான்.

  சிந்து சமவெளி நாகரிகத்தின் நகர அமைப்புகளில் ஒவ்வொரு துறையில்  வேலை செய்பவர்களுக்கும் ஒவ்வொரு பகுதி ஒதுக்கப்பட்டிருந்ததைப் பல  குறிப்புகள் சொல்கின்றன; சாதி அமைப்பு இருந்ததையே இவை உறுதிப்படுத்துகின்றன;  இன்னொன்று,  இலங்கைத் தமிழரிடையிலும் சாதி அமைப்பு தீவிரமாய் இருந்திருக்கிறது; ஆனால் அங்கே பிராமணர்கள் மிகக் குறைவு.

  சங்க இலக்கியம் உடனடியாய் வாயினால் பாடிய பண்புகளைக் கொண்டிருக்கவில்லை;  வாய்ப்பாடல்களைப் போலி செய்து எழுதி உருவானவை. திரும்பத் திரும்ப உபயோகிக்கும் வார்த்தைத் தொடர்களாலும் எடுத்துக்கொண்ட பொருள்களாலும் அது தெரியவரும். பழந்தமிழ் என்பது பெருஞ்சொத்து; இன்றைய தமிழ் எழுத்தாளர்கள் ஆங்கிலத்தில் செலவிடும் அதே அளவு நேரத்தைப் பழந்தமிழ் இலக்கியங்களில் செலவிட்டால் அவர்களுடைய எழுத்தாற்றல் பலமடங்கு  உயரும் என்பது என் கருத்து."

                                           =================================

  (படம் உதவி - இணையம்)