கண்ணதாசன்

    

  இவரது இயற்பெயர் முத்து; தத்துப் போன இடத்தில் வைத்த  பெயர்  நாராயணன்; எப்படிக் கண்ணதாசன்  ஆனார்? விவரித்திருக்கிறார், தம் சுயசரிதை, 'வனவாசம்', என்னும் நூலில்; அதில் அவர், 'அவன்'  எனத் தம்மைப்  படர்க்கையில்  குறிப்பிடுகிறார்.

    வேலை தேடி ஒரு  பத்திரிகை அதிபரைப் போய்ப் பார்த்தபோது  நடந்த  நிகழ்ச்சி,  பக்கம்  57, 58 இல், இடம்  பெற்றிருக்கிறது:

    "என்ன  பெயரில்  இதுவரை  கதை  கட்டுரைகள்  எழுதியிருக்கிறீர்கள்?   என்று அவர்  கேட்டார்.

     சொந்தப்  பெயரைச்  சொல்ல  வந்த  அவன்   கொஞ்சம்  தயங்கினான்.  புனைபெயருக்குச்  செல்வாக்கு  இருந்த  காலம்  அது; அதிலும்  தாசன்  என்று  வரும்  புனைபெயருக்கு   மரியாதையே  தனி:  பாரதிதாசன்,  கம்பதாசன்,  சக்திதாசன்,  காளிதாசன்  என்ற  பெயர்கள்  நாலு  பேருக்குத்  தெரிந்த  பெயர்களாக  விளங்கின.  அவன்,  'என்ன  தாசன்'  என்று  சொல்லலாம்  என்று  யோசித்தான்;  சில விநாடி யோசனைக்குப்  பின்,  தான்  யோசித்துச்  சொல்வதை   அவர்  அறியாமல்  மறைக்க,  எங்கேயோ  நினைவில்  இருந்தவன்போல,  'என்ன  கேட்கிறீர்கள்?'  என்று  கேட்டான்.

        மீண்டும்  அவர்  பழைய  கேள்வியையே  திருப்பினார்;  அப்போதே  அவன்  முடிவு  கட்டியபடி, பளிச்சென்று, 'கண்ணதாசன் என்பது  என்  புனைபெயர்' என்றான்; அவரும் அது ஏதோ அறிமுகமான பெயர்போல் 'பார்த்திருக்கிறேன்   பத்திரிகைகளில்'  என்றார்.

      இதற்குப்  பெயர்தான்   சந்தர்ப்பம்  என்பது!   உண்மையில்  அவர்  அந்தப்  பெயரை  எந்தப் பத்திரிகையிலும்  பார்த்திருக்க  முடியாது;  அந்தப்  பெயரே  இரண்டு  நிமிடங்களுக்கு முன்னால்தான்  பிறந்தது!

 தெரியாததுபோல் காட்டிக்கொள்வது பெரிய மனிதர்களுக்கு   அழகில்லையல்லவா? அவர்  தெரிந்ததுபோல் காட்டிக்கொண்டார்; அவனும்  சளைத்தானா?  "நீங்கள்  பார்த்திருக்கக்  கூடும்"  என்று   மட்டும்  கூறினான்.

                         '''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''       

                      (படம் உதவி: இணையம்)