சிலப்பதிகாரமும் அதன் ஆசிரியரும்

ஐம்பெருங்காப்பியங்களுள் ஒன்று சிலப்பதிகாரம்,  அதை இயற்றியவர் இளங்கோ அடிகள் என்பது பரவலாக அறிந்த செய்தி. அவரைப் பற்றிய பின்வரும் தகவலும் பலப்பலர்க்குத் தெரிந்திருக்கும்:

சேர மன்னன் சேரலாதனின் அவைக்கு வந்த ஒரு சோதிடர்,   அவனது இளைய மகனைப் பார்த்து,   " இவனே அடுத்த வேந்தன் ஆவான் என்பதற்கான அறிகுறி தெரிகிறது" என்று சொன்னதைக் கேட்ட இளங்கோ,  "மூத்தவன் இருக்க நான் அரசனாவது முறையல்ல,   துறவு பூணுகிறேன்" என்று தெரிவித்துவிட்டுத் துறவி ஆயினார்.

இதற்கு எந்த எழுத்தாதாரமும் இல்லாமையால் இது ஒரு கற்பனை எனத் தெரிகிறது.

சிலப்பதிகாரத்தின் பதிகப் பாடல் பின்வருமாறு தொடங்குகிறது:

         குணவாயில் கோட்டத்து அரசுதுறந்து இருந்த

         குடக்கோச் சேரன் இளங்கோ அடிகட்கு

இதன் பொருள்:

அரச போகத்தைத் துறந்து,  குணவாயில் என்ற ஊரிலுள்ள கோவிலில் தங்கி இருந்த மேற்கு நாட்டுச் சேர மன்னனின் தம்பியாகிய அடிகளுக்கு.

சோதிடரின் ஆரூடம் பற்றி இது பேசவில்லை. இளங்கோ தாமாகவே துறவி ஆனார் என்றுதான் விளங்குகிறது.

சேரலாதனுக்குப் பின்பு மூத்த மகன் களங்காய்க் கண்ணி நார்முடிச் சேரலும் அவனையடுத்து இரண்டாம் மகன் செங்குட்டுவனும் பிறகு மூன்றாம் மகன் ஆடுகோட்பாட்டுச் சேரலாதனும் ஆண்டனர் என்று பதிற்றுப்பத்து கூறுகிறது.

பதிற்றுப்பத்து என்பது சங்க எட்டுத் தொகை நூல்களுள் ஒன்று. பல சேர வேந்தர் பற்றிய பாடல்கள் அதில் உள்ளன. செங்குட்டுவனைக் குறித்துப் பரணர்,   தாம் இயற்றிய 227 அடிப் பாட்டில்,   அவனது வீரதீரம்,  அருமைபெருமை,   கொடைத் திறன் முதலியவற்றைப் போற்றியும்  அவனைப் பலபட வாழ்த்தியும் உள்ளார்;   அவன் கடல் போரில் வென்றான் எனத் தெரிவிக்கிறார்;  ஆனால் வட நாட்டுப் படையெடுப்பு,  கனக விசயர்,   கண்ணகிக்குக் கல் ஆகியவை பற்றிய சிறு குறிப்பும் கூறவில்லை. இந்திய வரலாற்று நூல்களிலும் இது இடம் பெறவில்லை. ஆகையால் கண்ணகி கதை,   கற்பனை எனத் தெரிகிறது.

பரணரின் பாட்டுக்கு ஒரு பதிகம் உள்ளது:

      கடவுள் பத்தினிக் கல்கோள் வேண்டி

          ஆரிய அண்ணலை வீட்டி

என்கிறது அது. கண்ணகிக்குக் கல் கொண்டு வருவதற்கு ஆரிய மன்னனை வென்று என்பது அதன் பொருள். பதிகம் பிற்காலத்தில் சேர்க்கப்பட்டது என்பது ஆய்வாளர்களின் முடிவு. அது கி. பி. 10 ஆம் நூற்றாண்டுக்குமுன்  இயற்றப்பெற்றிருக்க வேண்டும் என்பது ஆராய்ச்சி விரிவுரையாளர் டி. வி. சதாசிவ பண்டாரத்தார் கருத்து.  இன்ன காலம் என யாராலும் வரையறுக்க இயலவில்லை. ஆகவே இந்தப் பிற்கால இடைச்செருகல் தள்ளப்பட வேண்டிய ஒன்று.

ஆய்வறிஞர் எஸ். வையாபுரி பிள்ளை,  தம் "காவிய காலம்" என்ற நூலில்,   சிலப்பதிகாரம் எட்டாம் நூற்றாண்டில் இயற்றப்பட்டது எனப் பலப்பல ஆதாரங்களைக் காட்டி,    நிறுவுகிறார்.

 10 ஆம் நூற்றாண்டு அரசன் ராஜராஜனைத் தலைவனாய் வைத்து 20 ஆம் நூற்றாண்டு கல்கி,  "பொன்னியின் செல்வன்" எழுதினாற் போல,  யாரோ பெயர் தெரியாத புலவர் ஒருவர்,    2 ஆம் நூற்றாண்டு மன்னன் செங்குட்டுவனை நாயகனாய்க் கொண்டு,  சிலப்பதிகாரம் இயற்றியுள்ளார்.

                                           +++++++++++++++++++++++++++